H Θεραπεία με PRP προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη
βιολογική λύση για να επιταχυνθεί η επούλωση των τενόντων, των μυϊκών
τραυματισμών και της αρχόμενης οστεοαρθρίτιδας, με φυσικό τρόπο χωρίς
να εμπεριέχει κινδύνους.
Αποτελεί την κορωνίδα ενός καινούργιου κλάδου
της ιατρικής, που ονομάζεται orthobiologics και βασίζεται στην ικανότητα
του ανθρωπίνου οργανισμού να θεραπεύεται με δικά του αποκλειστικά μέσα.
Τα αιμοπετάλια είναι κύτταρα γνωστά για την συμμετοχή
τους στην πήξη του αίματος . Όταν ενεργοποιούνται στο σώμα,
απελευθερώνουν πρωτεΐνες επούλωσης, που ονομάζονται αυξητικοί
παράγοντες. Οι αυξητικοί παράγοντες δρουν συνεργικά επιταχύνοντας την
αποκατάσταση της βλάβης.
Θεωρητικά εάν μπορούσαμε να αυξήσουμε την
συγκέντρωση των αιμοπεταλίων στο σημείο της βλάβης, θα είμασταν σε θέση
να δώσουμε ένα μαζικό και ισχυρό κοκτέιλ των παραγόντων ανάπτυξης
πολλαπλασιάζοντας τον ρυθμό αποκατάστασης και διεγείροντας συλλογικά
την επισκευή και την αναγέννηση.
Αυτή η μη χειρουργική αυτόλογη θεραπεία, είναι
ουσιαστικά ένεση από συμπυκνωμένο τμήμα του αίματος του ιδίου του
ασθενούς, το οποίο με κατάλληλη επεξεργασία εμπλουτίζεται σε
αιμοπετάλια.
Η διαδικασία συνοπτικά έχει ως ακολούθως: αφού
ληφθεί μια μικρή ποσότητα αίματος 20-60 cc, από τον ίδιο τον ασθενή (η
διαδικασία είναι όμοια με μία τυπική εξέταση αίματος) τοποθετείται σε
ειδικό δοχείο και υποβάλλεται σε φυγοκέντριση για 14 λεπτά ώστε να
απομονωθεί το πλάσμα που περιέχει τα αιμοπετάλια. Έπειτα τα αιμοπετάλια
ενεργοποιούνται με χλωριούχο ασβέστιο (DNA activator) ώστε να εκκρίνουν
τους αυξητικούς παράγοντες που έχουν αποθηκευμένους στα κοκκία τους
(αποκοκκίωση) (PDGF, TGF-β, VEGF, EGF, FGF, IGF-1.
Η έγχυση γίνεται υπό την καθοδήγηση υπερήχου για
απόλυτη ακρίβεια. Τα αιμοπετάλια συνεχίζουν την παραγωγή και έκκριση των
αυξητικών παραγόντων περίπου για τις πρώτες 7 ημέρες, οπότε το έργο
τους συνεχίζεται από τα μακροφάγα κύτταρα.
Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα,
γίνεται στο χώρο του ιατρείου, ολοκληρώνεται στον ίδιο χρόνο, δεν
απαιτείται νοσηλεία ή ειδική προφύλαξη μετά την έγχυση. Δεν υπάρχει
κίνδυνος αλλεργίας ή υπερευαισθησίας μιας και χρησιμοποιείται
αποκλειστικά και μόνο το ίδιο το αίμα του ασθενούς. Μπορεί να
επαναληφθεί σε μία εβδομάδα και ανάλογα τη βαρύτητα του προβλήματος
μπορεί να φθάσει και τις πέντε εγχύσεις.
Τα αποτελέσματα από τη διεθνή βιβλιογραφία είναι
πολύ ενθαρρυντικά αφού η μέθοδος έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται
ευρέως. Οι εγχύσεις αποδεδειγμένα ανακουφίζουν από οξύ και χρόνιο πόνο
και επιταχύνουν την επούλωση των τραυματισμένων ιστών και αρθρώσεων. Με
τον τρόπο αυτό έχουμε ταχύτερη αποκατάσταση, ενωρίτερη επάνοδο στις
δραστηριοτήτες του πάσχοντος και του αθλήτη.
Σήμερα εφαρμόζονται παγκοσμίως διάφορες
παραπλήσιες τεχνικές που αφορούν τον τρόπο παρασκευής του διαλύματος PRP
και έχουν σαν κοινό παρανομαστή την φυγοκέντριση του αίματος, μικρές
παρεκκλίσεις όμως στην τεχνική, που έχουν τεράστια διαφορά στο τελικό
θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η τεχνική PRP έχει εφαρμογή στα ακόλουθα:
Ώμος
- Αρχόμενη οστεοαρθρίτιδα
- Τενοντίτιδα και μερική ρήξη του στροφικού πετάλου
- Φλεγμονή και αρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής
- Τενοντίτιδα του δικέφαλου
Αγκώνας
- Αρχόμενη οστεοαρθρίτιδα
- Έξω επικονδυλίτιδα tennis elbow
- Εσω επικονδυλίτιδα golfers elbow
- Θλάση, ρήξη του ωλένιου πλαγίου συνδέσμου
Πηχεοκαρπική / άκρα χείρα
- Τενοντίτιδα de quervain s
- Διάστρεμμα αντίχειρα
Ισχίο / λεκάνη
- Αρχόμενη οστεοαρθρίτιδα
- Τροχαντηρίτιδα
- Άλγος ιερολαγόνιου
- Θλάση προσαγωγών, τετρακέφαλου, ιγνυακών, οπισθίων μηριαίων
Γόνατο
- Αρχόμενη οστεοαρθρίτιδα
- Χονδροπάθεια
- Χονδρομαλάκυνση επιγονατίδας
- Τενοντίτιδα τετρακέφαλου, επιγονατιδικού τένοντα
- Θλάση, μερική ρήξη συνδέσμων
- Σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας
- Περιοστίτιδα κνήμης
Ποδοκνημική / Άκρα πόδα
- Αρχόμενη οστεοαρθρίτιδα
- Χονδροπάθεια
- διάστρέμμα ποδοκνημικής
- Τενοντίτιδα αχιλλείου
- Πελματιαία απονευρωσίτιδα (άκανθα πτέρνης)
- Τενοντίτιδα περονιαίων
«Τα αιμοπετάλια είναι μικροί σάκοι με καλούδια για την προώθηση της επούλωσης των τραυμάτων, πράγμα το οποίο φαίνεται να προωθεί και άλλα πράγματα» λέει ο Richard Hynes από το Αντικαρκινικό Ινστιτούτο David H. Koch του ΜΙΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου