Ετικέτες

Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP),
η θεραπεία μέσω της φύσης.

Η θεραπεία με πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP) ανήκει στις θεραπείες ενός νέου κλάδου της ιατρικής της αναγεννητικής ιατρικής "regenerative medicine", στόχος της οποίας είναι να διεγείρει τους φυσικούς μηχανισμούς θεραπείας του ίδιου του οργανισμού για να αποκαταστήσει αθεράπευτες βλάβες.
Οι επιστήμονες προσπαθούσαν για πολλές δεκαετίες να ανακαλύψουν την ουσία η οποία ενέσιμα θα εγχύοταν στο σημείο της ιστικής και οστικής βλάβης για να την αποκαταστήσει, επιταχύνοντας την ανάρρωση ή αποτελώντας την οριστική θεραπεία, αποφεύγοντας έτσι την πρόσκαιρη αντιφλεγμονώδη αγωγή που δεν έλυνε το πρόβλημα η την χειρουργική επέμβαση. Το PRP πιθανόν να αποδειχθεί οτι είναι η λύση αυτή.
Read more »

Ξέρουμε οτι ο οργανισμός χρησιμοποιεί ένα συστατικό του ίδιου του αίματος σχεδιασμένο να ενεργοποιεί τον μηχανισμό επούλωσης των βλαβών όταν αυτές προκύπτουν. Το πρόβλημα όμως παρουσιάζεται, όταν πολλές φορές η περιοχή της βλάβης δεν μπορεί να προμηθευτεί αρκετό απο το υλικό αυτό, τους αυξητικούς παράγοντες1, και η διαδικασία είτε προχωράει αργά είτε σταματάει. Αυτό αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες που ορισμένες ιστικές βλάβες μεταπίπτουν σε χρονιότητα με συνεχή πόνο και ενόχληση.
Οι αυξητικοί παράγοντες βρίσκονται αποθηκευμένοι σε κύτταρα του αίματος που ονομάζονται αιμοπετάλια, γνωστά για την συμμετοχή τους στην διαδικασία πήξης του αίματος. Όταν τα κύτταρα αυτά ενεργοποιηθούν, απελευθερώνουν μαζικά τους αυξητικούς αυτούς παράγοντες. Το σκεπτικό της θεραπείας με το PRP βασίζεται στην εξής απλή συλλογιστική: εάν παίρναμε μια μικρή ποσότητα αίματος από τον ίδιο τον πάσχοντα και από το αίμα αυτό δημιουργούσαμε ενα υπέρπυκνο διάλυμα πλάσματος με αιμοπετάλια, θα μπορούσαμε ενέσιμα να διοχετεύσουμε κατά αναλογία μια τεράστια ποσότητα αυξητικών παραγόντων στο σημείο της βλάβης, όπου η θεραπεία καθυστερεί ή έχει αδρανοποιηθεί. Αυτό το υπέρδιαλυμα θα ανοίξει τον διακόπτη της ίασης οδηγώντας τα τοπικά αδρανή κύτταρα σε πολλαπλασιασμό και διαφοροποίηση, όπως και θα προσελκύσει και αλλα κύτταρα στην περιοχή ενεργοποιώντας τον βιολογικό μηχανισμό που είχε τελματώσει.
Η πρακτική εφαρμογή της θεραπείας αρχίζει με τη λήψη μικρής ποσότητας αίματος από τον ίδιο τον ασθενή στον χώρο του ιατρείου, οπως ακριβώς γίνεται μια αιμοληψία για αιματολογικές εξετάσεις ρουτίνας (εικ. 1).

Το δείγμα του αίματος τοποθετείται σε μηχάνημα που ονομάζεται φυγόκεντρος (εικ. 2), η οποία το διαχωρίζει μετά απο διπλή κατεργασία στα συστατικά του2,3.

Απο αυτά συλλεγεται το πλάσμα με τα αιμοπετάλια, PRP το οποίο έχει περιεκτικότητα αιμοπεταλίων πολλαπλάσια του αίματος (εικ. 3).

Το PRP αναρροφάται σε σύρριγα (εικ. 4) και ακολούθως ενίεται στο σημείο της βλάβης, υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση για απόλυτη ακρίβεια, σε τένοντα, σύνδεσμο , μυ ή μέσα σε άρθρωση. Η όλη διαδικασία γίνεται στον χώρο του ιατρείου, διαρκεί μια ώρα και δεν απαιτεί καμία προετοιμασία πριν, ή περιορισμό μετά απο αυτήν.

Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει την δυνατότητα του PRP να επιταχύνει την διαδικασία επούλωσης μυοσκελετικών βλαβών. Τα ενθαρρυντικά αυτά αποτελέσματα οδήγησαν στην εφαρμογή της θεραπείας στις περισσότερες ορθοπαιδικές παθήσεις όπως: μυικές θλάσεις, τενοντίτιδα, χονδροπάθεια και οστεοαρθρίτιδα. Ειδικά εμφανίζει εξαιρετικά αποτελέσματα στην τενοντίτιδα-περιαρθριτίδα ώμου, τις επικονδυλιτιδες του αγκώνα,την τενοντίτιδα καρπού,την τροχαντηρίτιδα του ισχίου, την ιερολαγονιτίδα, την τενοντίτιδα του γόνατου, την τενοντίτιδα του αχιλλειου, την άκανθα της πτέρνης, τα διαστρέμματα και τις μυικές θλάσεις4,5,6. Με καθοδήγηση ακτινοσκοπικόυ μηχανήματος εφαρμόζεται σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, ενώ πρόσφατες μελέτες έδειξαν την υπεροχή του PRP σε σύγκριση με το υαλουρονικό οξύ για την θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας γόνατου και ισχίου7,8.
Λόγω του βιολογικού χαρακτήρα της, η θεραπεία ακολουθεί τα φυσικά στάδια της ιάσης, συνέπεια τούτου δεν εμφανίζει την άμεση ύφεση των συμπτωμάτων οπως γίνεται με τις φαρμακευτικές αγωγές, των οποίων η δράση φθίνει με την διακοπή τους. Σε αντίθεση η θεραπεία με το PRP μπορεί τις πρώτες ημέρες να προκαλέσει μια ελαφρά επιδείνωση των συμπτωμάτων για να συνεχίσει με αισθητή βελτίωση της κλινικής εικόνας ειδικά απο την έβδομη ημέρα, να μεγιστοποιηθεί το αποτέλεσμα μεταξύ της τέταρτης και πέμπτης εβδομάδας ενώ η δράση της διαρκεί απο έξι εώς εννέα συνεχούς μήνες.
Επειδή το PRP παράγεται απο το αίμα του ίδιου του ασθενούς δεν υπάρχει κίνδυνος για αλλεργική αντίδραση ή μετάδοση νόσου. Η ένχυση μπορεί να επαναληφθεί σε μια εβδομάδα και ανάλογα με την βαρύτητα του προβλήματος να φθάσει μέχρι και τις πέντε ενχύσεις. Το πρωτόκολλο θεραπείας όπως και η συχνότητα της, εξατομικεύεται για τον κάθε ασθενή, για την πλειονότητα αρκεί η μια και μόνο ενχύση για θεραπεία.
Αντενδειξείς εφαρμογής του PRP αποτελεί η λήψη αντιπηκτικών, ο χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων στο αίμα, ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης και η ενεργός νεοπλασία. Βασική προϋπόθεση ειναι να μην λαμβάνονται αντιφλεγμονώδη φάρμακα δέκα ημέρες πριν και δέκα ημερες μετά την θεραπεία, όπως και κορτικοστεροειδή τριάντα ημέρες πριν και δέκα ημερες μετά την θεραπεία, διότι αναστέλλουν την φυσιολογική διαδικασία της επούλωσης.
Συμπέρασματικα ο στόχος της θεραπείας με το PRP ειναι να οδηγήσει στην ίαση μέσω της πλήρους φυσικής αποκατάστασης. Οι επιστημονικές μελέτες οπως και η κλινική εμπειρία δείχνουν οτι οι ασθενείς απαλλάσσονται οριστικά απο οξείες και χρόνιες μυοσκελετικές παθήσεις. Απεικονιστικός έλεγχος με υπερηχογράφημα και μαγνητική τομογραφία δείχνει την οριστική αποκατάσταση της βλάβης επιβεβαιώνοντας την επούλωση του πάσχοντος ιστού. Η άμεση εφαρμογή της θεραπείας αμέσως μετα τον τραυματισμό μπορεί να μειώσει την ανάγκη χειρουργικής θεραπείας κατακόρυφα, όπως και να μειώσει τον χρόνο ανάρρωσης σε σημαντικό βαθμό.

Βασικά σημεία:
  • Το PRP παράγεται από το αίμα του ίδιου του πάσχοντα.
  • Το PRP αποτελεί μια υπέρ συγκέντρωση αιμοπεταλίων και αυξητικών παραγόντων που ενεργοποιούν και επιταχύνουν την διαδικασία της επούλωσης.
  • Μελέτες έδειξαν πολύ καλά αποτελέσματα στην εφαρμογή του PRP για την θεραπεία θλάσεων, τενοντίτιδας, χονδροπάθειας και οστεοαρθρίτιδας.
  • Η θεραπεία γίνεται στον χώρο του ιατρείου και διαρκεί μια ώρα χωρίς προηγούμενη προετοιμασία η περιορισμούς μετα απο αυτήν.
  • Δεν επιτρέπεται η λήψη αντιφλεγμονωδών και κορτικοστεροειδών κατα την διάρκεια της θεραπείας.


Bιβλιογραφία:
1.Borrione P, Gianfrancesco AD, Pereira MT, Pigozzi F (2010). "Platelet-rich plasma in muscle healing". Am J Phys Med Rehabil 89 (10): 854–61.
2. Arora NS, Ramanayake T, Ren YF, Romanos GE (2009). "Platelet-rich plasma: a literature review". Implant Dent 18 (4): 303–10
3. Marx RE (2004). "Platelet-rich plasma: evidence to support its use". Journal of Oral and Maxillofacial Surgery 62 (4): 489–96.
4. Mishra A, Pavelko T (2006). "Treatment of chronic elbow tendinosis with buffered platelet-rich plasma". The American Journal of Sports Medicine 34 (11): 1774–8.
5. Mishra A, Woodall J, Vieira A (2009). "Treatment of tendon and muscle using platelet-rich plasma". Clinics in Sports Medicine 28 (1): 113–25.
6. Andia I, Sanchez M, Maffulli N (2012). "joint pathology and platelet-rich plasma therapies". Expert Opinion in Biological Therapies 12 (1): 7–22.
7. Jang SJ, Kim JD, Cha SS. Platelet-rich plasma (PRP) injections as an effective treatment for early osteoarthritis. Eur J Orthop Surg Traumatol. 2012 Jul 7.
8. Filardo G, Kon E, Di Martino A, Di Matteo B, Merli ML, Cenacchi A, Fornasari PM, Marcacci M. Platelet-rich plasma vs hyaluronic acid to treat knee degenerative pathology: study design and preliminary results of a randomized controlled trial. BMC Musculoskelet Disord. 2012 Nov 23; 13:229.

Hide this content.

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Amy Javens ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ

Human blood in storage 
Amy Javens wrote to us after we published an article in our June/July issue on Platelet Rich Plasma therapy (PRP). A 39-year-old age grouper who has battled chronic Achillies tendinitis since college, Javens decided to try PRP as a last-ditch effort. Her heartfelt letter made us want to publish more of her story. We hope this inspires you all—wherever you are on the health and injury spectrum.


As I velcro my dorsiflexion night splints for another cozy, post-triathlon season night’s sleep, I can’t help but to reflect on and be proud of my 2011 season: overall female wins at Rev 3 Cedar Point (half-iron) and Pittsburgh International Triathlon, 12th amateur at Whirlpool Ironman Steelhead 70.3, and 70.3 Ironman World Championship Qualifier. My biggest achievement was not the trophies or podium finishes, though, it was the fact that I was able to compete in them at all.

Just a year earlier I had limped away from the Clearwater, Florida field at the the 2010 70.3 Ironman World Championships, my final race of the year, disheartened by severe Achilles tendonitis that had inhibited my training and performance. This chronic pain had haunted me since my collegiate track and field days as a hurdler, sprinter and jumper. It eventually forced me to hang up the track spikes in my junior year. As I began to compete in longer endurance races after having my three daughters it resurfaced, and continued as I started to train for triathlons.

Leading up to the 2010 championships, my husband, a physical therapist, and I had treated both my Achilles tendons with about every imaginable traditional rehab modality (iontoforesis, ultrasound, stretch, NSAID, ibuprofen and strengthening). This approach got me through my reduced running training leading up to the goal event, but race day was very painful for me. After the 2010 season, my achilles were so flared that I had to spend the next two days at Universal Studios in a wheelchair being pushed by family members. A comment from my husband post-Worlds that summed up the status of my tendons was,  “They are shredded, thickened, and scarred.” I was discouraged.

Read more:
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης ( Atom )